Таърихи Луосифен

Луосифен (чинӣ:螺螄粉;пиньин: luósīfěn;фурӯзон'Снаулугро биринҷ') астшӯрбо угро чинӣва ихтисосиЛючжоу,Guangxi.[1]Табақ иборат аст азугро биринҷпухта ва дар ашӯрбо.Захирае, ки шӯрборо ташкил медиҳад, бо пухтан тайёр карда мешавадгулӯи дарёвахукустухонхо барои якчанд соат бокардамон сиёҳ, feennel seЭд,хушкманаринпӯст,кассияаккос,дона,wќаламфури занед,лавра,решаи ширинбия,занҷабил қум, васитора пайдо мешавад.Дар таркиби он одатан гӯшти ҳалаз мавҷуд нест, аммо ба ҷои он бо навдаи бодиринги бамбук, лӯбиёи сабзи бодиринг, реза карда дода мешавад.гӯши чӯб,фузу, сабзавоти тару тоза,чормағз, варавғани чилиба шӯрбо илова карда мешавад.[2]Хӯрандагон инчунин метавонанд чили, пиёзи сабз, сиркои сафед ва қаламфури сабзро мувофиқи табъашон илова кунанд.

Табақ бо бӯи сахти худ, ки аз навдаҳои бамбуки бодиринг бармеояд, маъруф аст.[3]Табақ дар хурд »сӯрох дар девор” тарабхонаҳо, инчунин тарабхонаҳои меҳмонхонаи боҳашамат.Дар охири солҳои 2010-ум, дар бисёр тарабхонаҳои луосифен кушода шудандBингҷинг,ШанхайваHонгконг, инчунин дар дигар мамлакатхо, ба монанди ШМА.[4] угро фаврӣверсияҳо низ хеле маъмуланд, ки дар соли 2019 ҳамарӯза 2,5 миллион баста истеҳсол мешаванд.[3]

Таърих

Пайдоиши luosifen дақиқ нест, аммо бисёриҳо боварӣ доранд, ки он дар охири солҳои 1970 ва аввали солҳои 1980 пайдо шудааст.Се ривоят вуҷуд дорад, ки кӯшиш мекунанд пайдоиши онро шарҳ диҳанд.

Аввалин ривоят

Тибқи ривояте дар солҳои 1980, бархе аз сайёҳони гурусна шомгоҳон ба Лючжоу сафар карда, ба тарабхонаи угро биринҷ дучор шуданд, ки баста буд;вале сохибхона ба онхо хизмат мекард.Шӯрбои устухон, ки маъмулан шӯрбои асосӣ буд, аз кор баромада буд ва танҳо шӯрбои шӯрбо мавҷуд буд.Соҳибхона ба шӯрбои мурғ угроҳои пухтаи биринҷ рехт ва ба сайёҳон бо сабзавот, чормағз ва як табақи чӯби лӯбиёӣ пешкаш кард.Таом ба сайёҳон писанд омад, ки соҳибаш боис шуд, ки рецепт ва раванди истеҳсолотро такмил дода, оҳиста-оҳиста намунаи шӯрбои угрои ҳалуро шакл дод.

Афсонаҳои дуюм

Дар миёнаҳои солҳои 1980-ум, дар Лючжоу дар роҳи Ҷефан Ҷанубӣ як мағозаи угро хушк буд.Сардори цех баъди хондани пагохирузй карор дод, ки барои нахорй угро биринчро бо лахча мепазад.Тахмин меравад, ки дӯкони гулӯи пиразан дар дохили хатти моҳии тиллоии роҳи Ҷефан Ҷанубӣ воқеъ аст.

Хонум шурбои угроро болаззат пиндошта, онро ҳамчун “ушаки ҳалу” ба фурӯш мебарорад.Пас аз солҳои такмил додани операторони маҳаллӣ, шӯрбои аслии угро аз Лючжоу сохта шуд.

Афсонаи сеюм

Дар охири солхои 70-ум ва аввали солхои 80-ум савдои халкии тичорати дар Лючжоу охиста-охиста аз давраи Революцияи маданй баркарор шудан гирифт. Дар ин давра кинои коргарони Лючжоу хеле маъмул буд.Бозори тамошобинони пурқуввати ин филмҳо, бозори шабонаи кӯчаи Губу тадриҷан ташаккул ёфт.

Баъзе одамон як идеяе пайдо карданд: гулҳои дарё ва угро биринҷ ҳамчун хӯрок пухтаанд.Баъди ба охир расидани филм муштариён тасодуфан аз фурӯшанда хоҳиш карданд, ки ба омехта равған, об ва шӯрбо шӯрбо илова кунад.Бо мурури замон дастурхон ба талаботи харидорон мукаммал гашт ва таоми угро охиста-охиста шакл гирифт.Ҳамчун аввалин газакҳои аслӣ дар Лючжоу, шӯрбо угро оҳиста-оҳиста дар Лючжоу ва ҳатто Гуанси ба як ғизои муҳим табдил ёфт.[5]

Инкишофи охирин

Истеҳсоли оммавии луозифени бастабандишуда дар охири соли 2014 оғоз ёфт,[6]онро ба хуроки умумихалкй табдил дихад.Фурӯши солонаи луозифени бастабандишуда дар соли 2019 ба 6 миллиард юан расид. Фурӯши луосифени бастабандишуда дар давоми сол афзоиш ёфтКовид - 19 пандемия.[7]


Вақти фиристодан: июн-27-2022